poniedziałek, 28 lipca 2014

Bluszczyk kurdybanek - Cudowne lekarstwo

Bluszczyk kurdybanek - cudowne ziele o magicznych właściwościach


Bluszczyk kurdybanek, bluszczyk ziemny (ang. Ground Ivy) - jest rośliną wieloletnią z rodziny wargowatych Lamiaceae. Bluszczyk kurdybanek jest mrozoodporny, chętnie odwiedzany przez pszczoły. Rozmnaża się przez sadzonki pędowe, które ukorzeniają się bardzo łatwo. Bluszczyk kurdybanek to  roślina, która nie jest szeroko znana, jak chociażby pokrzywa, mniszek czy nagietek, ale okazuje się jednak, że posiada duże właściwości lecznicze. W praktykach ludowych kurdybanek od zawsze jest rośliną o nadzwyczajnych właściwościach i nieomal czarodziejskiej mocy magicznej. Kurdybanek ma moc odpędzania demonów od człowieka. Nawet św. Hildergarda znakomita zielarka i uzdrowicielka, żyjąca w XII wieku wymieniała go w swoich księgach lekarskich. Poleca na wszelkie choroby głowy w postaci musu lub okładów. Święta Hildegarda, zalecała używać bluszczyku między innymi do orzeźwiających kąpieli pomocnych w bólach reumatycznych. Bluszczyk kurdybanek wzmacnia odporność organizmu, zwiększa liczbę leukocytów, wzmacnia serce, reguluje przemianę materii, usuwa z organizmu szkodliwe produkty czyli wspiera procesy odtruwania organizmu.  Zioła te mają charakterystyczny aromat i korzenny, gorzki smak. 

Bluszczyk kurdybanek
Bluszczyk kurdybanek (Glechoma hederacea L. - dawne nazwy to Herba Hederae terrestris seu Glechomae hederaceae), zwany też zwyczajowo bluszczykiem ziemnym, kurdybankiem, obłożnikiem – gatunek rośliny należący do rodziny jasnotowatych. Występuje w całej Europie, w umiarkowanych strefach Azji, na Syberii, zadomowiony także w Ameryce Północnej gdzie jest gatunkiem zawleczonym. Pospolity na całym obszarze Polski. Kurdybanek to bylina, geofit, która zakwita w drugim roku życia, kwitnie od kwietnia do czerwca, a zapylana jest przez owady. Nasiona rozsiewane są przez mrówki (myrmekochoria). W środkowej Europie występuje od niżu po regiel dolny, w obszarze o klimacie suboceanicznym. Preferuje gleby zasobne w składniki mineralne, szczególnie azot. Rośnie w zaroślach, przydrożach, na łąkach i skrajach pól. W uprawach rolnych, szczególnie w ogrodach jest pospolitym chwastem. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Glechometalia. Bluszczyk kurdybanek to roślina używana w ziołolecznictwie od wieków  do poprawienia apetytu i ułatwienia trawienia. Bluszczyk kurdybanek ma działanie również antybakteryjne i przyśpieszające regenerację skóry, oczyszcza organizm i poprawia metabolizm. 

Kurdybanek, czyli kumdran, kondratek, kudroń, bluszczak, obłożnik i kocimorda – w każdym regionie Polski nazywany bywa inaczej. Mimo, że jego pełna nazwa brzmi bluszczyk kurdybanek, to zwyczajowo przyjął się po prostu jako kurdybanek. Jest najstarszym udokumentowanym polskim zielem, a odkryto go podczas wykopalisk w Biskupinie. Jeszcze zanim na polskich ziemiach pojawiła się bazylia i tymianek, to właśnie on był niegdyś główną przyprawą stosowaną do zup, sosów i mięs. Do dziś ma mnóstwo kulinarnych zastosowań i zaskakuje nawet najbardziej doświadczonych kucharzy! Najłatwiejszym i najszybszym sposobem podania kurdybanku jest oczywiście napar w postaci pysznej herbatki. Wystarczy łyżeczkę ziela zalać wrzątkiem i odstawić na 12-24 minut. Tak przygotowana herbata ma jasny, delikatny kolor i wspaniały aromat. Doskonale smakuje z domowym syropem z mniszka lekarskiego! 


Szczególnie często używano go w Karpatach. Liśćmi przyprawiano głównie rosół i zupy ziemniaczane. Oprócz tego miał znaczenie lecznicze (Paluch 1984). W dużej części wzmianek o użytkowaniu bluszczyka pojawia się wyrażenie „zamiast pietruszki”. Wskazywać to może na pewną kulturową konkurencję między tymi dwoma gatunkami, toteż upowszechnienie uprawy pietruszki w ogródkach chłopskich mogła być jedną z przyczyn zaniku używania tej rośliny (Łuczaj 2010a). Co ciekawe, istnieją dwie wzmianki o uprawie bluszczyka w ogrodzie. Z dosyć dużej liczby wzmianek o używaniu tego gatunku w Karpatach wynika, że dawniej, jeszcze na początku XIX wieku, musiała to być obok kminku najpopularniejsza przyprawa, która obecnie poszła zupełnie w niepamięć. Bluszczyk kurdybanek pojawia się również na Syberii, a także w umiarkowanych strefach Azji, jest ceniony przez syberyjskich szamanów. Potomkowie europejskich osadników przyczynili się również do tego, że bluszczyk kurdybanek można dziś spotkać również na terenie Ameryki Północnej, gdzie charakteryzuje się on tymi samymi właściwościami, co jego europejski i azjatycki odpowiednik. 

Morfologia kurdybanka 


Pokrój - Roślina wysokości zwykle 10-20 cm, z długimi pełzającymi rozłogami, łatwo zakorzeniającymi się.
Łodyga - Podnosząca się, sporadycznie owłosiona lub naga, rozgałęziona, kanciasta i miękka, z długimi (do 1 m) ulistnionymi rozłogami.
Liście - Zimotrwałe, naprzeciwległe, długości 1-3 cm, sercowato okrągławe lub nerkowate, z karbowanym brzegiem. Na spodniej stronie blaszki często fioletowoczerwone. Liście 1-4 cm długości; ulistnienie równoległe-krzyżowe; liście dolne kolistonerkowate; liście górne kolistosercowate, wszystkie ogonkowe, brzegiem karbowane;
Kwiaty - Osadzone po 2-4 w kątach liści, krótkoszypułkowe. Kielich rurkowaty, niewyraźnie dwuwargowy, korona niebieskofioletowa do czerwonawej, sporadycznie biała, z włoskami w gardzieli. Górna warga dwuklapowa, dolna trzyklapowa. Posiada dwa rodzaje kwiatów – obok kwiatów obupłciowych występują kwiaty żeńskie z prątniczkami.
Owoce - Rozłupnia rozpadająca się na 4 rozłupki. 

Bluszczyk kurdybanek to bylina wysokości 10 do maksymalnie 40 cm, z rodziny wargowych (Lamiaceae syn. Labiatae), o pełzającej łodydze i wzniesionych pędach kwiatowych. Liście są naprzeciwległe, nagie, nerkowate lub sercowate. Z pachwin liści wyrastają nieliczne niebieskawe do niebieskofioletowych, różowe, rzadziej białe kwiaty zebrane w pozorne okółki. 

Bluszczyk kurdybanek jest rośliną osiągającą 10-20 centymetrów wysokości (sporadycznie do 60cm) o rozgałęzionej, miękkiej i kanciastej łodydze z dochodzącymi do jednego metra długości ulistnionymi rozłogami. Niewielkie liście bluszczyka kurdybanka są owalnego kształtu z dużymi, charakterystycznymi ząbkami na krawędziach. Od góry są zielone a od spodu fioletowo-zielone lub fioletowoczerwone. Roślina wytwarza niewielkie, rurkowate kwiaty o niebieskofioletowej lub czerwonej barwie. Osadzone są one w miejscu połączenia się ogonka liścia z łodygą. Okres kwitnienia bluszczyka kurdybanka zaczyna się w kwietniu i trwa do końca czerwca. Roślina wytwarza kwiaty dopiero od drugiego roku. Zapylany przez owady, jest rośliną miododajną dającą jasnożółty miód. 

Owocami są rozłupiny, które pękają na cztery części uwalniając tym samym nasiona bluszczyka kurdybanka. 

Uprawa i zbieranie kurdybanka 


Najlepiej rośnie na żyznym, ale wilgotnym podłożu. Rozmnaża się z sadzonek pędowych wytwarzanych późnym latem (przyjmują się łatwo), lub przez podział jesienią lub wiosną. Uprawia się go głównie jako roślinę okrywową, z dala od innych roślin ozdobnych, jest bowiem ekspansywny i może stać się w ogródku uciążliwym chwastem. Najczęściej uprawia się kultywar 'Variegata' o bardzo długich pędach i zielonych liściach z charakterystycznymi jasnymi brzegami, które stanowią największą ozdobę tej odmiany. Bluszczyk kurdybanek to roślina pospolita, wystarczy znaleźć i zerwać. Bardzo łatwo ją rozpoznać, po roztarciu w palcach pachnie intensywnie “kuchenną przyprawą”. Bluszczyk lubi rosnąć wśród traw i pokrzyw, zbiory w takich miejscach są dosyć mozolne. 

Bluszczyk kurdybanek dziko porasta tereny całej Europy, jest zatem roślinką Unijną o znaczeniu leczniczym. Chociaż nie ma wygórowanych wymagań glebowych dobrze się czuje w żyznych glebach obfitych w azot. Nietrudno go spotkać na skraju pól, dlatego przez rolników postrzegany jest jako chwast. Występuje także na łąkach, w zaroślach i wilgotnych lasach liściastych. Do sporządzania preparatów medycznych wykorzystuje się ziele bluszczyka kurdybanka (herba). Stanowią go łodygi (z liśćmi i kwiatami) ścięte w miejscu gdzie zaczynają się zielone (zdrowe) liście. Zbiorów dokonuje się na początku okresu kwitnienia rośliny. Surowiec należy suszyć w przewiewnym i zacienionym pomieszczeniu lub w suszarni ogrzanej maksymalnie do 40 stopni Celsjusza. Prawidłowo wysuszony bluszczyk zachowuje swój naturalny kolor. 

Fioletowe dywany kurdybanka pieknie wyglądają w czasie jego kwitnienia. Kurdybanek rośnie na wilgotnych, żyznych glebach. Spotkać można go zazwyczaj w obecności innych roślin na polach i w cieniu zarośli. Tworzy piękne, fioletowe dywany. Najlepiej zbierać go wiosną i wczesnym latem, a przez cały rok można dostać go w sklepach ekologicznych i tych ze zdrową żywnością. Coraz częściej kurdybanek pojawia się także w lokalnych delikatesach i supermarketach. Oznaczony certyfikatem ekologicznym, pochodzi z terenów oddalonych od dróg i obszarów przemysłowych. Zachwyci wówczas smakiem i swoimi niezwykłymi właściwościami! 

Najcenniejsze okazy kurdybanka to te, których liście są ciemno wybarwione. Można je znaleźć w pełnym słońcu. Na pierwszy rzut oka wydają się marnym surowcem, spalone słońcem, skarlałe i niedostatecznie nawodnione. Bluszczyk z miejsc zacienionych jest wyższy, soczysty i kusi nieskazitelną zielenią. To jednak pozory – rośliny ze słońca mają bogatszy skład fitochemiczny, zawierają więcej olejków eterycznych. Oznacza to, że działają mocniej i pachną intensywniej. Zebrany surowiec należy wysuszyć w temperaturze nie przekraczającej 40 stopni C, w wyższej olejek eteryczny ulotni się. Wystarczy rozłożyć surowiec  cienką warstwą, na bawełnianym materiale, w zacienionym, przewiewnym miejscu. Po kilku dniach bluszczyk jest suchy i wciąż intensywnie pachnie. Suchy surowiec przechowuję w szklanym słoju. 

Zastosowania kurdybanka 


- Jako roślina lecznicza! 
- Surowiec zielarski – ziele bluszczyku (Herba Hederae terrestris syn. Herba Glechomae).
- Skład chemiczny – ziele zawiera śladowe ilości olejku eterycznego, do 7% garbników, cholinę, substancję goryczkową – glechominę, saponiny, żywice, sole mineralne.
- Działanie bluszczyku kurdybanka – ziele stosowane przeciw zatruciu ołowiem, w medycynie ludowej w postaci naparu stosowany przy przewlekłych nieżytach dróg oddechowych, astmie, przeciw bólom żołądka, przy schorzeniach pęcherza i kamicy nerkowej. Zewnętrznie używany do przemywania ran i w chorobach skóry, ze względu na delikatne działanie ściągające, przeciwzapalne i przeciwbakteryjne.
- Roślina przyprawowa – stosowany jako przyprawa.
- Roślina miododajna – miód z bluszczyku jest jasnożółty.
- Roślina ozdobna - uprawiany jest głównie jako roślina okrywowa, rozrasta się bowiem szybko, jego pędy łatwo ukorzeniają się i dobrze znosi zacienienie. 
- Świeże zioło dodaje się całą wiosnę do różnych potraw – zup, falafelków czy serka na zimno. Czasami robi się z niego herbatkę – wystarczy rozdrobnić i zalać wrzątkiem. 
- Stosowany do ochrony przed zarazą i czarami. 

Podstawowe substancje czynne


W zielu bluszczyku kurdybanka występują związki sekwiterpenowe i triterpenowe (m.in.: kwas oleanowy i ursolowy), garbniki, kwasy rozmarynowy, kakaowy i ferulowy (fenolokwasy). Znaleźć w nim można również flawonoidy, olejki eteryczne i substancje gorczyce (glechominę i cholinę). Kurdybanek jest źródłem garbników i substancji goryczkowych, zawiera śladowe ilości olejków eterycznych, a także różnorodne minerały i witaminę C. 

Ziele kurdybanka zawiera gorycze terpenowe (marubinę, glechominę), żywice, olejek eteryczny - około 0,06%, garbniki - około 6-7%, saponiny, cholinę, woski, flawonoidy, sole mineralne, kwasy (winowy, jabłkowy, octowy, bursztynowy i in.), witaminy, fermenty i prawdopodobnie alkaloidy  (prace dają zdania podzielone na temat występowania tych związków w bluszczyku, zważając jednak na jego działanie farmakologiczne należy przypuszczać, iż zawiera on znacznie więcej do dziś nie zbadanych ciał czynnych). 

Działanie i zastosowanie lecznicze bluszczyka


Bluszczyk kurdybanek przyjmowany doustnie pobudza układ trawienny do produkcji soków żołądkowych, zaostrza apetyt i reguluje przepływ żółci. Dzięki obfitości w kwasy triterpenowe wpływają na regenerację błony śluzowej żołądka. Poprawia ono także drożność dróg oddechowych i pobudza organizm do odkaszlania zaległej flegmy. Bluszczyk kurdybanek pomaga także w oczyszczaniu organizmu, ponieważ działa moczopędnie. Wspomaga to także leczenie chorób wątroby, kamienicy żółciowej i stanów zapalnych dróg żółciowych. Odwar z bluszczyku kurdybanka działa bakteriobójczo, dlatego stosuje się go również do płukania gardła i jamy ustnej. Zewnętrznie napar i okłady można zastosować do przemywania ran i podrażnień skóry, a także przy trądziku, świądu, owrzodzeniu i poparzeniu. Wspomniane już kwasy triterpenowe nie tylko przyśpieszą gojenie ran, ale także je odkażają. Przy trądziku dodatkowo pomaga działanie oczyszczające i ściągające bluszczyka. Działanie ściągające wykorzystywane jest również w trakcie leczenia zapalenia pęcherza, biegunki i hemoroidów. 

Kurdybanek bardzo korzystnie wpływa także na pracę serca – również w przypadku zaburzeń jego rytmu oraz słabego krążenia. Stosowany regularnie, tonizuje pracę układu nerwowego, łagodzi stres i koi niepokój towarzyszący ważnym wystąpieniom. Pomoże sprostać wszelkim wyzwaniom i codziennym obowiązkom. Dlatego właśnie, szczególnie zaleca się go osobom wyczerpanym i rekonwalescentom. Ponadto, będzie świetnym dopełnieniem wieczornej chwili relaksu i odpoczynku po dniu pełnym wrażeń. Mówiąc o właściwościach tej rośliny nie możemy zapominać i o tym, że jest ona skuteczna również przy zastosowaniu zewnętrznym. Badania składu bluszczyku potwierdziły, że ma on działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne, a także delikatne działanie ściągające. Można zatem wykorzystywać go zarówno w przypadku chorób skórnych, jak i trudno gojących się ran, bluszczyk kurdybanek zapobiega bowiem negatywnym skutkom wdania się zakażenia do zainfekowanego miejsca. Działanie bakteriobójcze tej rośliny można wykorzystać również przygotowując odwar stosowany do płukania gardła i jamy ustnej przez osoby, które mają skłonność do zapadania na częste anginy i inne choroby górnych dróg oddechowych. Zawiera składniki ochraniające miąższ wątroby przed uszkodzeniem toksynami, marskością i stłuszczeniem.  

Odwary, napary i leki z bluszczyka kurdybanka


Odwar z bluszczyka przyrządza się z łyżki ziela. Wsypuje się go do wrzącej wody (około 200ml) i gotuje pod przykryciem przez 6 minut. Odstawia się go do ochłodnięcia na 12 minut (odwar może być ciepły, ale nie gorący) i odcedza się go. Napój pije się 2-3 razy dziennie, przed posiłkiem co zaostrza apetyt i ułatwia trawienie. Odwar można stosować także zewnętrznie do przemywania pęcherzy, podrażnień skóry ran i trądziku. 

Napar: 2 łyżki suszu zalać 2 szklankami wrzącej wody; odstawić na 24 minuty; przecedzić. Pić 3-4 razy dziennie po 200 ml; niemowlęta ważące 3 kg - 8-9 ml, 4 kg - 11 ml, 5 kg - 14 ml, 7 kg - 20 ml, 3-4 razy dziennie; dzieci: 1 rok życia (ok. 9-10 kg) - 25 ml, 3 rok życia - 40 ml, 7 roku życia (ok. 24 kg) - 68 ml, 10 rok życia (ok. 32 kg) - 90 ml, 15 rok życia (ok. 54 kg) - 154 ml, 3-4 razy dziennie. 

Odwar z bluszczyka kurdybanka według Ożarowskiego:
Zioła (1 łyżkę) kurdybanka zalewamy ciepłą wodą ( 1,5 szkl.)
Ogrzewamy do wrzenia i gotujemy na małym ogniu pod przykryciem 5 minut.
Odstawiamy na 10 minut, przecedzamy,
Pijemy 1/2 szkl. 2-3 razy dziennie przed posiłkiem. 

Dr Różański podaje przepis na mieszankę na wzrost leukocytów
2 łyżki kurdybanka
1 łyżka mniszka
1 łyżka pokrzywy
1 łyżka glistnika
1 łyżka babki
Dwie łyżki mieszanki zalać 2 szklankami wrzącej wody i pod przykryciem parzyć 20 minut. Pić 4-5 razy dziennie po 200 ml. 

Syropek kurdybankowy - Sirupus Hederae. Świeże ziele przepuścić przez sokowirówkę w celu uzyskania soku. Do 100 ml soku wlać 100 ml miodu, wsypać 100 ml cukru, dodać kilka lasek cynamonu lub wanilii oraz sok z 1 małej cytryny; wymieszać to wszystko. Zażywać 3-4 razy dziennie po 1-2 łyżki. Dzieciom podawać 2 łyżeczki tego preparatu 4 razy dziennie. Działa on wybitnie wzmacniająco i wykrztuśnie. 

Bluszczyk kurdybanek

Stefania Korżawska w książce "Po zdrowie z ziołami" podaje następujący przepis na syrop z kurdybanka dla dzieci anemicznych, a także dla wszystkich dla wzmocnienia nerwów i przybytku sił życiowych. Garść świeżego kurdybanka wrzucić do garnka, wlać 6 szklanek wody, zagotować, a następnie na małym ogniu ogrzewać 15 minut, przecedzić i dodać tyle miodu, ile jest wywaru. Wymieszać, zagotować i na małym ogniu podgotować 5 minut. Przelać do butelek. Syrop można dodawać do ciepłej wody lub herbaty. 

Maria Treben w "Aptece Pana Boga"poleca go jako lek na przetoki stosowany wraz ze skrzypem polnym i lnicą pospolitą do obmywań oraz jako jeden ze składników codziennej profilaktycznej herbatki dla całej rodziny. Dr Henryk Różański także wiele pisze o kurdybanku i poleca go w przeziębieniach, kaszlu, astmie, dusznościach, zawrotach głowy, szumie w uszach, chorobach skórnych, kamicy, chorobach wątroby, braku apetytu, zaparciach, biegunkach, chorobach trzustki. Zewnętrznie można kurdybanka stosować - według medycyny ludowej - "Zioła z apteki z natury", do przemywań w trądziku, świądzie skóry, do okładów na rany. 

Ożarowski poleca mieszankę naparu z szałwi, kurdybanka, kopru włoskiego przy chrobbach uszu: Należy zmieszać po 2 części ziela bluszczyka i ziela krwawnika oraz po 1 części liści szałwii i zgniecionych owoców anyżu (lub kopru włoskiego), zalać 1/2 łyżki tych ziół 2/3 szklanki wody wrzącej i pod przykryciem pozostawić na 30 minut. Przecedzić i użyć do płukania ucha zewnętrznego i błony bębenkowej w stanach zapalnych. Twierdzi także, że przetwory z ziela bluszczyka zapobiegają zastojom w pęcherzyku i zmniejszają możliwość powstawania kamieni żółciowych. Żółć wytwarzana w czasie kuracji przetworami z bluszczyka zawiera więcej kwasu chenodezoksycholowego, który jest uznawany za jeden z najskuteczniejszych związków hamujących tworzenie kamieni cholesterolowych i ułatwiających ich rozpuszczanie. 

Miód bluszczykowy: suche ziele zmielić w młynku do kawy na drobny proszek. Na każdą 1 płaską łyżeczkę proszku dać 2 łyżki miodu oraz 10 kropli wódki lub gliceryny; wymieszać. Zażywać 3 razy dziennie po 1 łyżce. Dzieciom podawać 1-2 łyżeczki miodu 3-4 razy dziennie.

Zawiesina bluszczykowa: na każdą 1 łyżkę czubatą sproszkowanego ziela dać 5 łyżek gliceryny, 3 łyżki miodu i 2 łyżki dowolnego soku owocowego, wszystko wymieszać. Przed zażyciem wstrząsnąć zawiesiną. Zażywać 2-3 razy dziennie po 3 łyżki przy osłabieniu, chorobach zakaźnych, zaparciach, kaszlu, otyłości i zaburzeniach trawiennych. 

- Nalewka z kurdybanka lekko ściąga skórę, zmniejsza łojotok, poprawia ukrwienie skóry, cofa zmiany ropne oraz hamuje rozwój grzybów drożdżakowych i bakterii patogennych na skórze. Włosy płukane w naparze lub nacierane nalewką na alkoholu 60-70% stają się mocniejsze i bez łupieżu wywołanego przez drożdżaki.

- Jeśli odczuwasz ból piersi musisz zagrzać wodę w garnku. Dodać do niej ziele bluszczyku i gotować przez 6 minut. Odlej wodę i odciśnij roślinę. Ziele ułożyć na płótnie i taki kompres przyłożyć do bolącej piersi, aby przylegało bezpośrednio do skóry. Dodatkowo taki kompres ma zbawienne działanie na liszaje, rozległe i trudno gojące się rany. Pozostawić na 3 godziny. 

- Liści bluszczyku można użyć do wyrobienia dobrego masła ziołowego, sałatek, twarogu czy zup. W niektórych rejonach Niemczech robi się z tego zielska wielkoczwartkową zupę. 

- Przy katarach żołądka i jelit oraz schorzeniach wątroby. 3 garście ziela zalewamy 3 szklankami wody. Kurdybanek pobudza wydzielanie soków trawiennych i poprawia proces trawienia jak i sprawność przyswajania pokarmów,wiąże toksyczne produkty przemiany materii przez co wzmacnia nasz organizm. 

- Przy nieżytach górnych dróg oddechowych, znów 3 garście ziela zalewamy 1 litrem wody. 

- Zwiększa wydzielanie żółci i ułatwiają jej przepływ, zmniejszają możliwość powstawania kamieni żółciowych. Kurdybanek zawiera kwasu chenodezoksycholowego. jeden z najskuteczniejszych związków ograniczających tworzenie się kamieni cholesterolowych, a zarazem ułatwiający ich  rozpuszczanie. 

- Kurdybanek jest kolejnym ziołem które dała nam matka natura w walce z trądzikiem pospolitym, zapaleniu i świądzie skóry wtedy dobrze użyć rumianku czy też szałwii lekarskiej. 

Rp. Mieszanka GTUC 

- Ziele bluszczyka kurdybanka - 2 łyżki
- Ziele lub korzeń mniszka - 1 łyżka
- Liść (ziele) pokrzywy - 1 łyżka
- Ziele glistnika - 1 łyżka
- Liść babki - 1 łyżka

Składniki wymieszać. 2 łyżki mieszanki zalać 2 szklankami wrzącej wody; odstawić na 24 minuty; przecedzić. Pić 4 razy dziennie po 200 ml; dzieci; 1 rok życia - 30 ml, 3 r. ż. - 40 ml, 7 r. ż. - 68 ml, 10 r. ż. - 90 ml, 15 r. ż. - 154 ml, 4 razy dziennie. 

Wskazania dla mieszanki: obniżona odporność organizmu na choroby, zbyt mała ilość limfocytów we krwi, zatrucie organizmu, skąpomocz, zaburzenia trawienne, choroby wątroby, nerek i pęcherzyka żółciowego oraz trzustki, skurcze żołądkowe i jelitowe, zaparcia, ogólne osłabienie, choroby zakaźne, skórne, obrzęki, zaburzenia metabolizmu. 

Wskazania medyczne stosowania kurdybanku 


Mała liczba leukocytów we krwi (np. przy agranulocytozie), mała odporność na choroby (osłabiony układ immunologiczny), choroby układu oddechowego (zakażenia, stany zapalne, katar, kaszel), astma, duszności, zawroty głowy i szum w uszach, choroby skórne, kamica moczowa i żółciowa, zastoje żółci, choroby wątroby, skąpomocz, skurcze jelitowe i żołądka, zaburzenia trawienia (wzdęcia, odbijanie, burczenie i przelewanie w jelitach, zła perystaltyka jelit), niedokwaśność treści żołądka, brak apetytu, zaparcia, zaburzenia metaboliczne, biegunki, przeziębienie, gorączka, choroby trzustki.

Historia bluszczyku kurdybanku 


Stefania Korżawska w swojej książce "Po zdrowie z ziołami" pisze, iż to król Jan III Sobieski rozsławił zioło kurdybankiem zwane. Spotkał kiedyś wieśniaczkę, która właśnie go zrywała dla swojego synka. Król Jan III Sobieski, który był jeszcze wtedy hetmanem, zapamiętał roślinkę i gdy jechał na odsiecz Wiednia zabrał jej dużo ze sobą. Jego rycerze popijali herbatkę z kurdybanka na wzmocnienie organizmu, jak się okazało z powodzeniem. Roztropny król wiedział, że ziele to wzmacnia odporność organizmu, skutecznie zapobiegając chorobom. Kurdybanek pomaga zwalczać wirusy, infekcje i wszelkie schorzenia przewlekłe. A wszystko to dlatego, że zwiększa liczbę białych krwinek, czyli leukocytów, które odpowiadają za ochronę organizmu przed wirusami i bakteriami. 

Porady praktyków 


Należy zbierać kurdybanku tylko w miejscach nasłonecznionych, w zacienionych jest nic nie warty energetycznie. Czekamy, aż listki zrobią się czerwone od słonka - wtedy jest najbardziej wartościowy. Dobrze jest zbierać tylko górną cześć kurdybanka, tą z kwiatuszkami. Bluszczyk kurdybanek działa znakomicie na wzmocnienie organizmu, a więc wspomaga walkę z katarem. Można dawać pić napar bluszczyka i kwiatów bzu czarnego z pokrzywą dzieciom na przeziębienie lub alergię. 

Należy uważać, żeby w czasie gdy nie ma kwiatów nie pomylić kurdybanka z jasnotą różową, która może być nieco trująca. Kurdybanek ma specyficzny mocny zapach, troszkę jakby  orzechowo-pokrzywowy. Poza tym kwitnie liliowo i po tym najłatwiej go rozpoznać. Bluszczyk kosmaty (G. hirsuta Waldstein et Kitaibel) jest okazalszy, silnie owłosiony, o kwiatach jasnoniebieskich, ale nie nadaje się na przyprawę z powodu odrażającego zapachu. Spotyka się go na wschodzie Europy Środkowej i w Europie Południowej. 

Ziele kurdybanku – Herba Glechomae hederae dostępne w handlu, jest jednak często zwietrzałe, przesuszone i przegrzane, mało wartościowe. Poleca się samodzielnie je zbierać, zwłaszcza dlatego, że bluszczyk kurdybanek jest rośliną pospolitą w Polsce. Trzeba je zbierać w czasie kwitnienia. Łatwy do uprawy, w skupieniu pięknie wygląda, tworząc “fioletowe dywany”. 

Kurdybanek w kuchni 


Kurdybanek warto wykorzystać także w kuchni – dokładnie tak, jak robiły to nasze słowiańskie praprababki. To pyszny dodatek zarówno do rosołu, jak i zupy ziemniaczanej. Potrawy wystarczy przygotować według ulubionego, sprawdzonego przepisu, a na koniec dodać kilka świeżych lub 1 łyżeczkę suszonych listków bluszczyku. Nadaje on piękny, delikatny, ziołowy aromat i ciekawy smak. Ziele to jest też doskonałą przyprawą do wiosennych twarożków, jak również masła ziołowego. Pysznie komponuje się z grzankami z ciemnego pieczywa lub gotowanymi warzywami. Wielu miłośników mają też domowe pasty do kanapek oraz wszelkie sałatki z dodatkiem kurdybanku. Oprócz tego, że kurdybanek zachwyca w kuchni, ma przede wszystkim mnóstwo właściwości wspomagających pracę naszego organizmu. Podawany na różne sposoby, poprawia przemianę materii i oczyszcza organizm z toksyn, co będzie szczególnie istotne po przebytej zimie. Regeneruje także nerki oraz wątrobę, które odpowiadają za prawidłowe funkcjonowanie pozostałych narządów. Kurdybanek – czy to na talerzu, czy w filiżance – zadba o naszą sylwetkę i odnowi organizm przed nadchodzącym latem! 

W gastronomii wykorzystujemy zarówno świeże ziele jak również susz. Obecnie bardzo rzadko roślina stosowana w kuchni. Bluszczyk znajduje zastosowanie w zupach, do duszonych mięs, omletach, sosów, jaj i serów. Bardzo popularna potrawa z dodatkiem bluszczyka w Czechach to – „Mięso wielkanocne na sposób staroczeski”. Ze świeżego aromatycznego ziela (młode części) przygotowywano zupy zielne (na styl szczawiowej, ogórkowej, szpinakowej, brokułowej) oraz sałatki, np. z pomidorami i serem. Ziele kurdybanka działa bowiem wzmacniająco i odżywczo. U zwierząt gospodarskich bluszczyk stymuluje trawienie i wzrost. Jest chętnie wyjadane przez ptaki, świnie i przeżuwacze. 

Bluszczyk kurdybanek - Glechoma hederacea


grupa roślin: Na balkon i taras
podgrupa roślin: znoszące zacienienie, na słoneczne stanowisko, ozdobne liście, kwitnące wiosną, ozdobne kwiaty
Charakterystyka rośliny: 

pokrój: płożący
wysokość: 10 - 25 cm
kwiaty: drobne
kolor kwiatów: fioletowe, niebieskie
kwiatostan: pojedynczy
okres kwitnienia: III, IV
zapach: kwiaty, liście
trwałość liści: zimozielone
gleba: żyzna
wilgotność: gleba umiarkowanie wilgotna
stanowisko: półcień
zastosowanie: balkony, roślina okrywowa. 

Podczas stosowania kurdybanku w celach leczniczych nie odnotowano działań niepożądanych. 

LINKI: 


Uzdrawianie - warsztaty i treningi: 

13 komentarzy:

  1. Ziele, to same liście bez kwiatów?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. mozna cale ziele ale bez korzenia, w zaleznosci co chcesz uzyskac , czy napar, nalewke (ja uzywam cale ziele)czy wycisnac swiezy sok to tez cale uzywam

      Usuń
  2. Zaleca się zbieranie kurdybanka w okresie kwitnienia . Czy można go zbierać także latem ?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Latem też można dokonywać zbioru, lecz działanie jego będzie w znacznym stopniu obniżone.

      Usuń
  3. Kiedyś mi się zdarzyło dostać kurdybanka od babci właśnie na bóle żołądka ale teraz już na bóle żołądka piję jedynie mięte (np. taką z herbapolu lublin)

    OdpowiedzUsuń
  4. Czy opis można zapożyczyć z podaniem źródła?

    OdpowiedzUsuń
  5. Witam ,własnie nazbierałam i suszę .Mąż ma zaflegmiony organizm niestety jest nałogowym palaczem,odkrztusza ,odpluwa itp odgłosy słyszę rano z łazienki .Kurdybanku nazbierałam z myślą o nim ,bo wyczytałam ,że świetnie robi na drogi oddechowe ,kaszel itp.Świeże listki razem z łodyżkami zalałam wrzątkiem i pogotowałam jeszcze 6 min .Będzie pił wieczorem z dodatkiem imbiru i miodu .Czy to dobre połączenie ,jak i sam sposób przygotowania?Będę wdzięczna za wskazówki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Lepiej, żeby najpierw zostawił te papierochy...
      Powoli, sumiennie.
      Jeśli pali przykładowo 20 to... co tydzień odstawia 1 (jedną) sztukę.
      Odkłada sobie codzienne porcje (sam) przez tydzień już tylko po 19 papierosów.
      Kolejny tydzień - 18 sztuk...
      Podobno bardzo dobre (i zdrowe!) jest kudzu na wszelkie nałogi.
      No nie wiem czy na nałóg kupowania albo gapienia się w komputer czy inne takie. To bardzo groźne nałogi. Znam młodego człowieka, który z nałogu komputerowego leczony był w MONARZE...
      Co do bluszczyka - właśnie go odkryłam w swoim ogródku :D. Nie kwitnie, choć powinien. Więc pewnie w przyszłym roku zacznie. Moja przyjaciółka ma 40% wydolności płuc (już nie pali ale pamiątkę ma). Nieraz nie daje rady z tym swoim kaszlem. Będzie miała wspaniały prezent bo też ma gdzie go zasadzić. Do tego jeszcze obie (ZWŁASZCZA ONA) używamy roślinnych enzymów do czyszczenia, prania itd. Też jej to pomaga. Myślę Aniu (zgadłam?), że gotowanie bluszczyka pozbawia go wielu dobrych rzeczy... Myślę, że nikt się nie obrazi, jeśli puszczę Ci link z innym opisem tej rośliny: http://ziolowawyspa.pl/bluszczyk-kurdybanek-w-kuchni/ W razie czego pretensje proszę tu: zyrafa46@gmail.com
      Jeśli wiesz coś jeszcze innego ciekawego o roślinach - podziel się, proszę. Adres masz. Ja mam sporo różnych donosicieli ciekawych wieści - też się podzielę :). Pozdrawiam, Ania

      Usuń
  6. Warto by chyba wpisać kogo się cytuje przy opisie rośliny. Można sobie wzajemnie pomagać promując blogi, z których się korzysta. Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  7. Ja bardzo często używałam ziół jak moje dziecko było malutkie. Moje hity ziołowe to rumianek i koper włoski. Mojemu dziecku często podawałam zwłaszcza koper włoski jak miało kolkę. Nawet teraz, kiedy dziecko ma już półtora roku nadal nieraz podaję herbatkę z kopru. Zdarzało mi się też używać też innych ziól leczniczych. Przykładowo, kiedy moje dziecko nie mogło usnąć, albo było nerwowe, to na uspokojenie podawałam herbatkę z melisy.

    OdpowiedzUsuń
  8. A co sądzicie na temat boreliozy? To straszna choroba, ale na szczęście uleczalna. W naszym kraju bardzo ją bagatelizują, ale wydaje mi się, że dzięki rozwojowi medycyny uda nam się uniknąć konsekwencji tej ignorancji. Warto dowiedzieć się tego, czym jest borelioza igm - to naprwadę ważne.

    OdpowiedzUsuń
  9. Bluszczyk kurdybanek to plaga na moim podwórzu,jednak znam jego znaczenie i używam go wszechstronnie.Nie ma chyba nic lepszego na szybki powrót do zdrowia po gorączce ponad 38 st i ochrony przed chorobami typu grypa itd. To prawdziwy skarb obok skrzypu,dziurawca,czy wrotyczu np. Polecam go wszystkim. Naturalnie żywy działa silniej,ale jak śnieg zawieje może być i suszony.

    OdpowiedzUsuń